تولید محتوای آموزشی گیتار پاپ و بکینگ ترک های تمرینی و حرفه ای

میخونه بی شرابه

♫ ♫ ♫ ♪ ♪ ♪ ♫ ♫ ♫

مثل تموم عالم حال

منم خرابه خرابه خرابه
مثل تموم بختها بخت منم

♪♪♪

تو خوابه تو خوابه تو خوابه
سنگ صبورم اینجا طاقت

♪♪♪

غم نداره نداره نداره
طاقت اینکه پیشش

♪♪♪

گریه کنم نداره نداره نداره
حالی واسم نمونده

♪♪♪

دنیا برام سرابه
داد می زنم که ساقی

♪♪♪

میخونه بی شرابه
یادی نکردی از من رسم رفاقت این بود

♪♪♪

رسم رفاقت این نیست اشکی برام نریختی

عشق و صداقت این بود عشق و صداقت این نیست

♫ ♫ ♫ ♪ ♪ ♪ ♫ ♫ ♫

♫ ♫ ♫ ♪ ♪ ♪ ♫ ♫ ♫

دشمن راه دورم

درد دلم زیاده درد دلم زیاده
جاده به جز جدایی

♪♪♪

هیچی به من نداده
مثل تموم عالم حال

♪♪♪

منم خرابه خرابه خرابه
مثل تموم بختها بخت منم

♪♪♪

تو خوابه تو خوابه تو خوابه
سنگ صبورم اینجا

♪♪♪

طاقت غم نداره نداره نداره
طاقت اینکه پیشش

♪♪♪

گریه کنم نداره نداره نداره
حالی واسم نمونده

♪♪♪

دنیا برام سرابه
داد می زنم که ساقی

♪♪♪

میخونه بی شرابه
یادی نکردی از من رسم رفاقت این بود

♪♪♪

رسم رفاقت این نیست اشکی برام نریختی

عشق و صداقت این بود عشق و صداقت این نیست

♪♪♪
دشمن راه دورم درد

دلم زیاده درد دلم زیاده

♪♪♪
جاده به جز جدایی

هیچی به من نداده

♫ ♫ ♫ ♪ ♪ ♪ ♫ ♫ ♫

مهستی صدای ماندگار و به یادماندنی با ناب ترین شعر و ترانه های زیبا به سبک کلاسیک و پاپ. که هر کسی در هر سنی سبک و صدای این خواننده ایرانی را می پسندند. با وجود این که بیش از 10 سال از مرگ او می گذرد اما هنور ترانه های او جایگاه و طرفداران خاص خود را دارد. در ادامه این بخش از بیوگرافی وبسایت ناز وب نگاهی داریم به زندگینامه این هنرمند احساس مرحوم خدیجه یا افتخار دده بالا معروف به مهستی.

بیوگرافی مهستی

افتخار دده‌بالا (خدیجه) با نام هنری مهستی (زاده ۲۵ آبان ۱۳۲۵ – درگذشت ۴ تیر ۱۳۸۶) خواننده ایرانی موسیقی سنتی ومردمی و پاپ ایرانی بود.* بیوگرافی جدید مهستی و همسرانش؛ خدیجه دده بالا+ تصاویر*

از او با نام‌هایی چون بانوی آواز گل‌ها و دل‌ها یاد می‌شود. وی کمی پیش از انقلاب از ایران خارج شد، ابتدا به بریتانیا و سپس برای همیشه به آمریکا رفت و تا زمان مرگ در آن کشور زندگی می‌کرد.

بیشتر آثاری که او پس از انقلاب اجرا کرد در قالب ترانه‌های پاپ سنتی و مردمی هستند. مهستی خواهر هایده، خوانندهٔ معروف ایرانی بود.

زندگی‌نامه

تصویر مهستی وهایده. درروزچهارشنبه سوری بر جلد مجله «اطلاعات هفتگی»

مهستی با نام اصلی افتخار دده‌بالا- در ۲۵ آبان ۱۳۲۵ در تهران، خیابان ایران (خیابان عین الدوله)، زاده شد. او مدتی با کورس ناظمیان ازدواج کرد ولی از هم جدا شدند پدر وی محمد دده‌بالا و مادرش زینت بلغاری بودند.

New Biography of Mahasti and his Wives; Khadijeh Dadeh Top + Images

کشف استعداد خوانندگی

پرویز یاحقی استعداد خوانندگی او را در نوجوانی کشف کرد. خواهر او هایده نیز یکی از بزرگ‌ترین خوانندگان موسیقی پاپ سنتی ایران است. پرویز یاحقی صدای او را در یکی از مجلس‌ها به‌طور اتفاقی می‌شنود و بسیار به صدایش علاقه‌مند می‌شود و وی را به خوانندگی و موسیقی تشویق می‌کند.

اکبر گلپایگانی در مصاحبه ای عنوان می‌کند که هایده و مهستی را او آموزش داده و سپس به آهنگسازان معرفی کرده‌است. هایده از مهستی بزرگ‌تر بود اما مهستی به علت تجرد، زودتر از خواهر خود پا در وادی هنر گذاشت.

تغییر نام از خدیجه به مهستی

وی نام هنری خود را از مهستی گنجوی شاعر معروف ایرانی برگرفت.

آغاز کار هنری

شروع کار مهستی در سن ۱۹ سالگی در برنامه گلها شماره ۴۲۰ و با خواندن ترانه‌ای به نام آن که دلم را برده خدایا ساختهٔ بیژن ترقی در سبک موسیقی کلاسیک ایرانی بود اما پس از طی زمان و همراه با گرایش عمومی برای موسیقی پاپ به خصوص در دوران پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران آهنگ‌هایی نیز در این سبک اجرا نمود نخستین کار وی در این زمینه ترانه بچه نشو ای دل ساخته جهانبخش پازوکی بود.

سحر دختر مهستی در کنار پسر هایده

در ابتدا خانواده وی نسبت به آواز خوانی او اظهار بی‌میلی می‌کردند چراکه در آن دوران خوانندگی برای یک زن مناسب تلقی نمی‌شدوخوب نبود.

عشق و ازدواج های مهستی

قبل از انقلاب همسر اول مهستی پس از مدتی زندگی با او عاشق فیروزه خواننده کوچه بازاری و از مهستی جدا و با فیروزه ازدواج کرد.

مهستی علاقه زیادی به همسرش داشت و با این اتفاق بسیار غمگین شد ترانه‌های بیا خونه. بازیچه و سرانجام دلقک خطاب به کورس ناظمیان توسط مهستی خوانده شد ولی پس از مدتی با همسر دومش ازدواج کرد.

مهستی دو بار ازدواج کرد و سرانجام هر دو ازدواج طلاق بود. از ازدواج اول با کورس ناظمیان صاحب دختری به نام سحر ناظمیان است. ازدواج دوم او با بهرام سنندجی صاحب کارخانهٔ کفش بود. مهستی از تنها دختر خود یعنی سحر دو نوه دختری به نام‌های ناتاشا و ناتالی داشت.

در سال ۲۰۰۵ میلادی، آکادمی جهانی هنر، ادبیات و رسانه از وی برای بیش از ۴۰ سال فعالیت در زمینه موسیقی سنتیومردمی و پاپ ایرانی تقدیر به عمل آورد و به وی نشان شیر طلایی اهدا گردید.

از او با احتساب گل‌های رنگارنگ حدود چهل آلبوم برجای مانده‌است.مردمی بودن و و شرکت در بسیاری از کارهای عام‌المنفعه و همچنین برخورد صمیمانه وی با مردم در کنسرتها باعث علاقه زیاد مردم به وی بود که باعث شد نسل‌هایی که بعد از مرگ وی به دنیا آمده بودند تا به امروز وی و و ترانه‌های او را به خوبی بشناسند و از آن‌ها استقبال کنند.

دوران بیماری

مهستی تا حدود چهار سال بیماری خود را از اطلاع عموم مردم پنهان نگاه داشت اگرچه تحت شیمی درمانی خفیف و خطرناک قرار گرفته بود. پزشکان به او هشدار داده بودند که در صورت مداوا با دوز بالاتر که مورد نیاز شرایط اوست، امکان ایجاد مشکل در صدایش وجود خواهد داشت.

با این وجود در نوروز ۱۳۸۶ بعد از چندین روز اجرای برنامه در کنسرتی که به همراه ستار و گلپا قرار بود در دبی انجام دهد به علت ظهور مجدد علایم بیماری و وخامت حال عمومی از اجرای کنسرت بازماند.

منوچهر آزمون در کنار شعبان بی‌مخ

وی فوراً به لس آنجلس بازگشت و در برنامه تلویزیونی در مصاحبه با نادره سالار پور، (برادر زاده خود) به همراه دخترو نوه‌های خود و پزشک خانوادگی شرکت کرد و اعلام کرد که به بیماری سرطان مبتلا است و باید پرتو درمانی شود.

به همین دلیل پس از انجام مداوا به همراه دخترش به شمال کالیفرنیا رفت و در مجهزترین بیمارستان سانتا روزا که متعلق به همسر سحر بود بستری گردید.

درگذشت و غروب زندگی مهستی

مهستی پس از انتشار آلبوم موفق «از خدا خواسته» در حالی که مشغول تهیه آلبومی دیگر با همکاری شادمهر عقیلی بود، پس از چهار سال بیماری سرطان روده بزرگ در سانتا روزای کالیفرنیا در ساعت ۷:۵۲ صبح ۴ تیر ۱۳۸۶ خورشیدی در سن ۶۰ سالگی درگذشت.

آرامگاه مهستی در گورستان وست‌وود در لس آنجلس

پیکر وی پس از انتقال از شمال کالیفرنیا، در ساعت ۱۲:۳۰ روز جمعه ۸ تیر ۱۳۸۶ خورشیدی در گورستان وست‌وود در لس آنجلس در کنار آرامگاه خواهرش هایده و مادرشان به خاک سپرده شد.

هزاران نفر از جمله خوانندگان و بازیگران برجسته ایرانی مقیم خارج از کشور و جمشید دلشاد نخستین شهردار ایرانی در ایالت کالیفرنیا و بیژن پاکزاد یکی از طراحان معروف ایرانی مقیم آمریکا در مراسم خاکسپاری وی شرکت کردند.

به گفته دولت فدرال آمریکا بعد از مرلین مونرو و مایکل جکسون تشیع جنازه وی سومین مراسم بزرگ و استثنایی ایالات متحده آمریکا بود که منجر به تعطیلی کامل یک‌ساعته خیابان‌های لس آنجلس گردید.

آلبوم‌شناسی

نوشتار اصلی: ترانه‌شناسی مهستی

مهستی با تعداد بسیاری از آهنگسازان ایرانی در سبک‌های گوناگون، از پرویز یاحقی و اسدالله ملک گرفته تا انوشیروان روحانی، صادق نوجوکی، محمد حیدری، منوچهر چشم‌آذر و مهرداد آسمانی و با ترانه‌سرایانی چون بیژن ترقی، تورج نگهبان، لیلا کسری (هدیه)، هما میرافشار، همایون هشیارنژاد، ژاکلین و اردلان سرفراز همکاری داشت. بیشتر کارهای او (در حدود ۶۰ اثر) از جهانبخش پازوکی است.

در اواخر عمر و در آلبوم آخر (از خدا خواسته)، با شادمهر عقیلی (آهنگساز و تنظیم‌کننده) و مریم حیدرزاده (ترانه‌سرا) همکاری کرد.

مهستی در بسیاری از فیلم‌های ایرانی قبل از انقلاب به جای هنرپیشه نقش اول فیلم خوانده که اکثراً به جای نیلوفر و همچنین آذر شیوا… مرجان و… از جمله این ترانه‌ها و فیلم‌ها می‌توان به ترانه چرا در ببر مازندران…

جمجمک و چشمان آهو در شیرین و فرهاد / بر آسمان نوشته و نخستین عشق در شکوه قهرمان/یاد او و بی تو چکنم در فیلم نسل شجاعان/پشیمان به همراه ایرج خواجه امیری در فیلم شهر هرت / ترانه خدایا چه کردم در فیلم قاتلین هم می‌گریند/ یادم میاد در فیلم مرغ تخم طلا و ژانویه در فیلم ماجرای شب ژانویه و چند فیلم دیگر اشاره کرد.

تصویر آخرین آلبوم مهستی، از خدا خواسته

فعالیت های هنری مهستی

آشفته (۱۳۷۲)
اسیر (۱۳۷۱)
بی نوادل
آوازک (۱۳۷۸)
از خدا خواسته (۱۳۸۴)
بزم (آواز دلدادگان)
بزم بهار (با همراهی ستار)
بیگانه (۱۳۷۳)
دلداده (۱۳۸۰)
قسم (۱۳۷۸)
گل گندم
گل امید (۱۳۷۲)
گل‌های رنگارنگ
حقیقت (با همراهی ستار)
همیشه عاشق (۱۳۷۸)
همیشه سبز (۱۳۸۲)

هوای یار
Love Air هوای عاشقی (۱۳۷۷)
لبخند (با همراهی شهرام صولتی)
مستی (۱۳۷۱)
مهمان (با همراهی هایده)
موج (۱۳۷۲)
مسافر (۱۳۷۰)
نامه (۱۳۷۳)

اوج صدا (با همراهی هایده)
سراب عشق (۱۳۵۷)
سپیده‌دم (۱۳۶۰)
تقدیر (۱۳۷۶) (با همراهی گلپا)
ترانه سال (با همراهی معین و هایده)
تو بزن تا من برقصم (۱۳۵۶)
ضیافت (۱۳۷۰) (با همراهی ستار و عاصف)

دانلود آخرین آهنگ مهستی با متن

سنگ مزار مهستی در آمریکا

آخرین تصویر از آلبوم بانو مهستی قبل از مرگ

متن آهنگ وقتی رفتم

وقتي رفتم کسي غصش نگرفت وقتي رفتم کسي بدرقم نکرد
دل من ميخواست تلافي بکنه پس چشه هيچ کسي عاشقم نکرد
پس چشه هيچ کسي عاشقم نکرد وقتي رفتم نه که بارون نگرفت
هوا صاف و خيلي هم آفتابي بود اگه شب ميرفتم و خورشيد نبود
آسمون خوب ميدونم مهتابي بود دم رفتن کسي گفت سفر بخير
که واسم غريب و نا شناخته بود اما اون وقتي رسيد که قلب من
همه آرزوهاشو باخته بود چهره هيچ کسي پژمرده نبود
گلا اما همه پژمرده بودن کسائيکه واسشون مهم بودم

همه شايد يه جوري مرده بودن وقتي رفتم کسي غصش نگرفت

وقتي رفتم کسي بدرقم نکرد دل من ميخواست تلافي بکنه
پس چشه هيچ کسي عاشقم نکرد پس چشه هيچ کسي عاشقم نکرد
وقتي رفتم نه که بارون نگرفت هوا صاف و خيلي هم آفتابي بود
اگه شب ميرفتم و خورشيد نبود آسمون خوب ميدونم مهتابي بود
دم رفتن کسي گفت سفر بخير که واسم غريب و نا شناخته بود
اما اون وقتي رسيد که قلب من همه آرزوهاشو باخته بود
اما اون وقتي رسيد که قلب من همه آرزوهاشو باخته بود

New Biography of Mahasti and his Wives; Khadijeh Dadeh Top + Images